თინა და გაბო დილით
მე და თინა ძალიან ადრე ვდგებით. თინა სამზარეულოში შემოდის.- ბებო აქ დავბნავ ხელებს, რომ მიყვარხარ იმიტომ!- პატივი დამდო თინამ სამზარეულოში ხელის დაბანით. მერე ამრეზით ამბობს - რა ცუდი სუნია, გარეცხეთ ვინმემ ეს ხორცი!-მაგიდაზე დადებულ ქათამზე მიმითითებს.- ბუხარშიც ქსელებია, არ მიყვარს ქსელები!
- კარგი, თინ!- მოვაშორებ ობობას ქსელებს. შენ დასვარე იატაკი?
- არა უშავს, შენ მაინც ალაგებ! გაბო ადგეს? რატომ ძინავს, მე ხომ ავდექი?! - ცოტა ხანში გაბოც შემოდის სამზარეულოში,სასწორზე დგება
- არ მომიმატნია, უფრო ჩავიმატე!- ამბობს გახარებული გაბო, შემდეგ თინას მიმართავს-რა ადურდნული გაქვს თმა, ვცდი დაგვაცხნი!
- არ მინდა, დედას ვფიცავ ღმერთის წინაშე!-კატეგორიულად იუარა თინამ.
-თინა, რამდენია ექვსს მივუმატოთ ორი?!- თინა ჩუმადაა.
-შენ არ იცი უდერები (რას უდრის) პატარა ხარ!- თინა ემანჭება.
-ბებო შეიძლება გარეთ გავიყუროთ, ძროხები გარბიოდნენ!- მთხოვა თინამ. ცოტა ხანში ორივენი მორბიან.ერთმანეთს არ აცლიან ლაპარაკს.
- ბებო ჩაიწერე, გაბომ თქვა "არ შევბღავო!"
- ჰო! კვერს უკრავს გაბო - გამეცინა, უკვე ესენი მეხმარებიან ჩავინიშნო მათი მარგალიტები.
- ბებო მიყვარს, სულ არ მაბრაზებს ხოლმე, ბებო არის საყვარელი შვილისავით! მიყვარხარ ბებო!- მეუბნება ციცქნა თინა.
- მე უფრო მიყვარს ბებო!- ეჯიბრება გაბო- აი ტრილიონ უთვალავზე უფრო!
- მადლობა, ბავშვებო, არ იკამათოთ, მეც ძალიან მიყვარხართ!
No comments:
Post a Comment