გუჯა
ახლა ისევ დიდი ხნის წინანდელი ამბავი მინდა მოგიყვეთ, რომელსაც იუმორით ვიხსენებ.ელგუჯა გულედანი ვინც იცის, დამეთანხმება, ის არა მხოლოდ გარეგნობით და ინტელექტით გამოირჩეოდა, არამედ იყო საოცრად სპორტული, ფეხბურთის კარგი მოთამაშე და მოყვარული, კარგი მონადირე, მეთევზე, კარგი მოჭადრაკე. მის ყმაწვილკაცობის, სტუდენტობისდროინდელ თავს გადახდენილ ამბებზე ლეგენდებს ჰყვებოდნენ. დისშვილები თუ ძმისშვილები თხოვდნენ მოეყოლა მისი საომარი თავგადასავლები, მაგრამ მას მაინცდამაინც არ უყვარდა თავის თავზე საუბარი და სხვებისგან ვიგებდით. მერე მანჩოც რომ წამოიზარდა და უკვე მოწიფულს მასაც დააინტერესა მამამისის ამბებმა
- მა, მართალია, ერთხელ დიდი სატვირთო მანქანით სავსე ბიჭებს გაუტაციხართ საცემად სადღაც ტყეში, მაგრამ ყველა გაგილახია და ხრამში უვნებელი გადამხტარხარ? - ეკითხება თვალებანთებული მანჩო. გუჯას ეღიმება
- ის მაინც მომიყევი, როგორ გალახე მარტომ მთელი კურსი, გთხოვ მა!
- მაშინ მესამე კურსზე ვიყავი, ჩემს ზემოთ ქეიფობდნენ, გოგო- ბიჭების ხმაურმა არ დამაძინა, ერთი ავძახე, მაგრამ ყურად არ იღეს, მერე ავედი და კარი შევაღე, დილის ოთხი საათია, დაგვაძინეთმეთქი - ერთმა ხელი წამავლო, შიგ შემაგდო და კარი ჩაკეტა. მთელი ბიჭები ჩემს საცემად გამოემართნენ. ასე არ უნდათქო და წამებში ყველა ძირს დავყარე.
- ამას როგორ ახერხებდი მა! - ეკითხება არფრთოვანებული მანჩო
- გარდა იმისა რომ ნავარჯიშევი ვიყავი, ყოველ დღე შტანგას ვწევდი, სისწრაფე მქონდა შვილო, სისწრაფე კი აბნევს მოწინააღმდეგეს. - მანჩო ეშმაკურად, კმაყოფილი წკურავს თვალებს
- მართალია, იმ საღამოს შენი ჩხუბი რომ უნახიათ, ერთ გოგოს საოცრად შეყვარებიხარ? - გუჯამ გაიღიმა
- შეუყვარდებოდა დე, ასეთ საოცრებას რომ შეხედა!- მივუგე ირონიით მე.
- ნეტა მეც მანახა შენი ჩხუბი გუჯა, მაგ ამპლუაში არ მინახიხარ! - მივმართე ღიმილით
- გავცდი უკვე ჩხუბის ასაკს, მაგრამ თუ საჭირო შეიქნა, და მითუმეტეს შენი გულისთვის, რამოდენიმეს კიდევ მოვუგრიხავ კისერს! - მომიბრუნდა ირონიული ღიმილით ის.
ცოტა ხანში კი....
ახლობლის ქორწილში მივდივართ, გუჯა ადრე გავიდა სახლიდან, სანაპიროზე დაგელოდები, საპარიკმახეროში მოვწესრიგდები და შენ გამოდიო. მართლაც მოვემზადე და გავედი ჩვენს გაჩერებაზე. ვიფიქრე, ტაქსს გავაჩერებ და მალე მივალთქო, უცებ მოხეული ბიჭი გადამიდგა, უნდა გამეცნოვო. განზე გავდექი, არსაით გამაქანა, როცა არაფერმა გაჭრა, ავუხსენი, ჩემი უბანია, ნუ მაგდებ უხერხულობაში, ნაცნობებმა არ დამინახონ, გათხოვილი ქალი ვარ, სამი შვილის დედა, მეუღლე მელოდება, გამიშვი ინერვიულებს, გაიხედ-გამოიხედე ქალების მეტი რა დადისთქო. მოგეხსენებათ, სოხუმი საკურორტო ქალაქი იყო და ჩვენი ბიჭები ნამდვილად განებივრებულები იყვნენ კავკასიელ ბიჭებზე აჭრილი ქალებით.შენც არ მომიკვდე, არაფერი ესმის. ქურდი ვარ, ჩემი ყველას ეშინია, არ გაგიშვებო, ამით როგორ ტრაბახობმეთქი და გამწარებულმა სილა გავაწანი. თვითონაც აფეთქდა და ცუდი სიტყვა მაკადრა
- ელგუჯა გულედანის მეუღლე ვარ, თუ არ გაგიგია, იკითხე ვინ არის, მიწიდან ამოგთხრის და დღევანდელ დღეს არ გაპატიებს! - ლამის ცრემლიანმა დავემუქრე
- არ ვიცი ვინ არის, მკიდია!
-მაგასაც მალე ვნახავთ, ინანებ, შე გარეწარო!
ელგუჯას გაგონებაზე მისი თანმხლები ბიჭები შეკრთნენ, ეტყობა ან სტუდენტი იყო რომელიმე გუჯასი, ან იცოდნენ აშკარა იყო, რადგან მობოდიშება დამიწყეს, და ტაქსით გაშვებას მთავაზობდნენ. მე ვიუარე, მანამდე მოქცეულიყავით წესიერად, გაგეჩერებინათ თქვენი მეგობარიმეთქი და არ ჩავჯექი მათ გაჩერებულ მანქანაში. თვითონ გავაჩერე და წავედი. გუჯა აღშფოთებული დამხვდა, ამდენი ხანი სად იყავიო, მე კიდევ ცრემლები მსდიოდა და მოვუყევი რაც გადამხდა, ქორწილში ვერ წავალ, ცუდად ვარ მეთქი. გადაირია, ამიწერე როგორები იყვნენო და ჰოი საოცრებავ! გავიხედე და სანაპიროზე გულადი ქურდი შვიდ ბიჭთან ერთად არ მოსეირნობს?! გადავირბინე, მივეჭერი და მივახალე, ახლა ჩემს ქმარს აუხსენი რით დავიმსახურე ასეთი მოქცევათქო. შეცბა, ასე უცებ არც ის ელოდა და არც მე თუ დანაქადნები ასრულდებოდა. გუჯა ვეფხვივით მიეჭრა, წამებში შვიდივე მიწაზე გორავდნენ. მთელი სანაპირო მორბოდა, ელგუჯა გულედანი ჩხუბობსო, გუჯამ დაუყვირა ყველას, ხელი არ გაანძრიოთ, დახმარება არ მინდა, ამათ მე მივხედავო. გახარებულმა მეც ვუთაქე ჩანთა იმ მოხეულს. როცა გუჯამ მოათავა მათი დაჩეჩქვა, სახედაწითლებული გულადი ვაჟი გამოეკიდა, ბატონო ელგუჯა დამელაპარაკეთო. გუჯამ არ გაიკარა, დღეს საკმარისად მიიღეთ, ქორწილში მივდივარ, ხვალ კიდევ შეგხვდებით და კიდევ მიიღებთ საკადრისსო. კუდამოძუებული გაგვეცალა. შემდეგ იმ ქალებთან უშიშარმა ქურდმა ქვეყანა მოციქულები გამოაგზავნა შესარიგებლად გუჯასთან, ამაზე არ შეგაწყენთ.
ჩხუბის შემდეგ გუჯამ ტანსაცმელი შეითვალიერა, ვაიმე, ერთი ღილი ამწყვეტია, თუმცა არა უშავს, ქორწილში ვერ შეამჩნევენ, ხომ წამოხვალ ახლა ქორწილშიო?- გამიღიმა. როგორ არათქო- ვუპასუხე გახარებულმა. ჩემი ასეთი ხასიათის გამო სვანი შენ ხარ და არა მეო! - მეხუმრებოდა. კარგად მესმის, რომ საშიშია და არ არის სწორი მეუღლემდე მომხდარის მიტანა, მაგრამ ეს ის შემთხვევა იყო, როცა შედეგზე არ მეფიქრებოდა, მათ დაიმსახურეს რაც მიიღეს.
ასე გავხდი შემთხვევით ჩემი გუჯას უძლეველობის მოწმე, ისე, ჩემი მანჩოც მამამისს დაემსგავსა, ისიც უშიშარი და ძლიერი იყო.
