სანამ შენი თვალით არ ნახავ....

რომანტიზმი ჩემში თავსდატეხილმა უამრავმა ქარტეხილმაც ვერ ჩაკლა. თუმცა რა შუაშია ეს იმასთან რის თქმასაც ახლა ვაპირებ არ მესმის. საერთოდ საოცრად მიყვარს მოზარდები თავისი დადებითი თუ უარყოფითი დამოკიდებულებებით სამყაროსადმი.. ვის არ გაგვივლია ეს ასაკი და იქნებ ზოგმა ძალიან მძიმედაც, როცა ყველაფერს ულტრირებას უკეთებ და გაღიზიანებული უბრალო შემთხვევასაც ძალიან გამძაფრებულად აღიქვამ, დღეს კი როცა სიყვარულის დეფიციტია და აგრესია ზენიტშია, მოზარდებს განსაკუთრებული მოპყრობა, სიფაქიზე, სითბო სჭირდებათ. არ ვიცი რა დამემართა გია ჯაჯანიძეს გადაცემის შემდეგ.... ძილი, მოსვენება დავკარგე. "უნდა მოვნახო, გავიცნო და მოვესიყვარულო მათ!"- აღმომხდა ხმამაღლა და გავემართე მათკენ დღეს. ცოტა არ იყოს შიშმა შემიპყრო, მიმიღებენ კი?! " მიდი დე ნუ გეშინია!"- ჩამძახოდა ჩემი მანჩოს ხმა, და ძალას მმატებდა. და მთელი დღის ძიების შემდეგ შევხვდი ამ საოცარ ბავშვებს, ისინი ჩვეულებრივი, საოცრად საყვარლები, თბილი, სითბოს და სიყვარულს მოწყურებულები არიან. ჩვენ ერთმანეთს გავუგეთ, მოვესიყვარულეთ, უფრო მეტიც, შევიყვარეთ ერთმანეთი. ახლახან მოვედი შინ და უკვე მენატრებიან. ჩვენ ვიმეგობრებთ და ალბათ ხშირად შევხვდებით ერთმანეთს.აი რა მომწერა ერთერთმა, მგონი ამით ყველაფერი გასაგები იქნება, ასეთ დროს მეფიქრება, რომ გამართლებულია ჩემი ყოფათქო, თუ ერთ ადამიანს მაინც მივანიჭე სიყვარული, მართლაც ღირს ცხოვრება. ნაჩქარევად გაუმართავად დავწერე, მაგრამ წამლეკა დღეს ემოციებმა.

Chvencc dzaliangviyvarxart heart ემოცია saocari adamianixart tqvenairi bebo an deda nebismiers endomeba dgesgagicanit da tqvenichaxuteba imdenad tbilad mivige ro aiarvici saocari adamianixart neta tqvenairad bevri fiqrobdes da ara isero chven titqos "satanas" vemsaxurebit dzalian miyvarxart tqvenisaxit medges gavichine megobari mrcheveli da dzalianmagariadamiani heart ემოცია tqveni wyalobit da imitrasacdawert albat umetesoba agar gagvriyavsMeki bednierivarom ucnobmaadamianma chvenmimart amxelasitbi gamoyo heart ემოცია yalxi chvenken yoveltvis zigit avsebul tvalebs mohyurebs tqvenki pirikit heart ემოცია kidevemociebshivar armegona rom odesme esemoxdebodarom vigac tbiladmogvegceoda da gulshichagvikravda.
ვტიროდი ამ წერილის წაკითხვისას. აი ისინიც. ადეამიანებო, მოვეფეროთ ერთმანეთს, ვაჩუქოთ სიყვარული, სითბო, ეს არის მნიშვნელოვანი, სხვა ყველაფერი ფუჭი ყოფილა, და ბოლოს, მადლობა გია ჯაჯანიძეს, რადგან მისი გადაცემის წყალობით გავიცანი ეს საოცარი ბავშვები.