სიყვარული
-ბებო, მიყვარხარ! ესეიგი შეყვარებული ვარ შენზე, დაწექი, შენთან ერთად მინდა ვიყო, არ მაინტერესებს კინოს უყურებ თუ კომპიუტერთან ზიხარ!- მიხმო გაბომ კატეგორიული ტონით დასაწოლად. მოდი და ნუ დაემორჩილები ისეთი კაცის მოთხოვნას როგორიც გაბოა!- კარგი, გაბო ახლავე!- მივაძახე და ტელევიზორი გამოვრთე.
- დედა დაიფიცე, რომ დაწვები!
- არ არის დაფიცება საჭირო, მოვდივარ! - ჩემს დანახვაზე გაბო გაიბადრა.
- პატარები გიწყალებენ ხომ გულს?- მოფერებით მეუბნება გაბუკა.
- კი, გაბო, გჩვევიათ!
- ბებო, ჩიტმა ამბავი მომიტანა არსებობს?
- ჰო, არსებობს!
- მაშინ ჩემთან რატომ არ მოდის ის ჩიტი?
- მოვა როცა გაიზრდები!- ღიმილნარევი ირონიით ვეუბნები . გაბოც ეშმაკურად იღიმის, ისეთი ჭკვიანია, ხვდება მგონი ყველაფერს. კარგა ხნის თამაშის შემდეგ მეუბნება.
- კარგი, მე ვიძინებ, შენ კი წიგნი წაიკითხე!- და ღამის ნათურას ჩემსკენ აბრუნებს. მოკლედ გამანთავისუფლა. დილით ვაღვიძებ.
- ოჰ, ბებო, როგორ მიყვარს დილის ძილი, მაგრამ ჯანდაბას, წავალ ბაღში, რა ვქნა!-ბაღში მისვლისთანავე ჩვეულებრივ მაფრთხილებს ადრე მოდიო. საღამოს ადრე ვაკითხავ ბაღში.
-ბაღში რომ არ შეიძლება ისეთი საჭმელები მაჭამეს: ყიყლიყო, კაკაო, სოუზი, ესენი ხომ ცხიმიანია ბებო, მაგრამ მე კუჭი მაინც არ ამეშლება!- გაბოს იმ დღეებში ვირუსი ჰქონდა, ვადიეტებდით, ეტყობა შეწუხდათქო. თურმე ....
- ახლა სიკნესი მიყიდე, არ მაინტერესებს ფული გაქვს თუ არა!
- გაბო, სნიკერსი მართლა არ შეიძლება!
- კი, შეიძლება, ბაღში ხომ მაჭამეს ცხიმიანები?! - ვუყიდე.
- მაგარი ხარ, სუპერ ბებო! მიყვარხარ! - შინ მისულები მულტფილმის საყურებლად მოვკალათდით. მალე ლელა მოვიდა და გაბო ჩაკოცნა. ცოტა ხანში გაბო ყვირის
- დე, მოხვედი? მე რატომ არ მაკოცე? ბებო რატომ არ მაკოცა დედამ?
- გაბო, როგორ არ გაკოცე! - ეუბნება დედამისი და ხელახლა ეფერება.
- არ მახსოვს, უბალოდ ეტყობა დამავიწყდა! კარგი ახლა შენ გაკოცებ!- მითხრა და ყელზე ჩამომეკიდა. ლელა ღამღამობით ეხვეწება გაბოს ჩემთან დაწექიო, გაბო გულს არ ტკენს, ცოტა ხნით მიუწვება და ისევ ჩემსკენ გამორბის. ლელა ბრაზობს, შურს ალბათ გაბომ რომ მე ამირჩია, მაგრამ რა ქნას! გაბომ კარგად იცის, ბებოს მისი სიყვარული ჟანგბადივით რომ სჭირდება, თან სიყვარულს ხომ დამსახურებაც უნდა! მიყვარს გაბოოო!ვუყვარვარ გაბოოოს!
