გაბო მეორე კლასში

     მე და გაბო დღეს ახალ საჯარო სკოლაში წავედით, ის უკვე მეორე კლასელია, მაგრამ მოწყენილი მომყვება, მიზეზი ვკითხე
- ვნერვიულობ და მეშინია ბებო, ახალ კლასში მეგობრები არ მყავს, თან კითხვაც არ ვიცი კარგად!
- ნუ ნერვიულობ, საყვარელო, ნელი მასწავლებელი გუჯასაც ასწავლიდა , ძალიან საყვარელია, შენც შეგიყვარდება, რაც შეეხება მეგობრებს, აი ნახავ, დღესვე დაუმეგობრდები ყველას!- მივმართე დაყვავებით. ცოტა ხანში რაღაც სლუკუნივით მომესმა
- გაბო, რა ხდება, ტირიხარ, არ გადამრიო! - აღვშფოთდი მე
- ჰო, ბებო, ცემლი მომდის, ანუ ვიცემრლები!- მიპასუხა ძალიან მოწყენილმა.
- გაბო თქვი ცრემლი, შენ ცრემლს ვერ ამბობ?- გავიკვირვე მე. არ გაიმეორა, დამორცხვით ჩაიცინა. "როგორი მგრძნობიარე და გულჩვილია"- გავიფიქრე და გულში ჩავიკარი.
მასწავლებელს ჩავაბარე, სევდიანი, მავედრებელი თვალები გამომაყოლა გაბომ. მთელი დღე ვნერვიულობდი... როგორც იქნა გაკვეთილები დამთავრდა. გაბო კარგ ხასიათზე გამოვიდა სკოლიდან, მასწავლებელიც მომეწონა და ბავშვებიცო. მასწავლებელმაც შეაქო გაბო, სხარტი გონება აქვსო.
გაბოს განწყობა გაკვეთილების დაწყებამდე და შემდგომ