სიბნელეში შუქი გამოჩნდა
სახლში მიბრუნებულმა გამომძიებელმა, ყველა კარადა, უჯრა გამოაღო, ვერაფერს მიაგნო, ბოლოს სამზარეულოს კარადის ბოლო თაროზე რაღაც აბები შენიშნა. დიაზეპამი აღმოჩნდა რამოდენიმე აბი. მეორე სართულზე აირბინა და დედინაცვალი გამოიხმო ბოდიშის მოხდით.
- ქალბატონო ნაზი, თქვენს ოჯახში დამამშვიდებელს ვინ სვამდა?
- მე ვსვამდი!
- თქვენ, რატომ?
- უძილობა მჭირს!
- ექიმმა დაგინიშნათ?
- დიახ!
- პოლიკლინიკის ექიმმა დაგინიშნათ?
- კი!
- მადლობთ!
- წადი და გადაამოწმე, მართლა დაუნიშნეს თუ არა!- მიმართა თანაშემწეს გამომძიებელმა. ორ საათში მობრუნებულმა პოლიციელმა მოახსენა, რომ პოლიკლინიკაში არაფერი იციანო.
-ასეც ვფიქრობდი! - წარმოთქვა მრავალმნიშვნელოვნად გამომძიებელმა. მოდი ახლა კიდევ გულმოდგინედ დავათვალიეროთ საძილე ოთახი
უკვე მერამდენედ შეუდგა გამომძიებელი ოთახის დათვალიერებას. ახლა საგანგებოდ მოტანილი გამადიდებელი შუშით დაიწყო თვალიერება
- გია, ნახე-მიმართა მან თანაშემწეს- ლოგინის თავზე ხეს რაღაც ბლაგვი საგნის დანარტყამი ეტყობა, აქამდე როგორ ვერ შევნიშნე! - წამოიძახა დათომ
- ხომ შეიძლება ადრეც ყოფილიყო, ეს არაფერს გვეუბნება
- აი ნახე გამადიდებლით, ახალია, ეს არ არის დიდი ხნის წინანდელი!- წარმოთქვა დამაჯერებელი ტონით გამომძიებელმა
- ჰო, ახლს ჰგავს! - წარმოთქვა ჩაფიქრებულმა თანაშემწემ. გამომძიებელი კი ახლა იატაკს ჩასჩერებოდა
- ნახე გია, გაუფერულებული, უმნიშვნელო ლაქა ჩანს, ეტყობა სისხლია, ვიღაცას უცდია გულმოდგინედ მოეწმინდა მაგრამ აშკარაა, ეს სისხლის კვალია. აქ არის მკვლელობა ჩადენილი
- რას ამბობთ უფროსო, აქ ვინ ჩაიდენდა!
- მაცალე, დიასახლისთან რაღაც დამრჩა გაურკვეველი! - ჩაიდუდუნა დათომ და ნაზი ხელახლა გამოიხმო
- ქალბატონო ნაზი, თქვენი მეუღლე გაუჩინარების ღამეს როგორც ადრე მითხარით ღამის თორმეტ საათზე მოვიდა შინ, და რომელ საათზე გავიდა დაახლოებით შინიდან?
- ათ- თხუთმეტ წუთში- მალევე!
- არ გიკითხავთ სად მიდიოდა?
- ხომ გითხარით ადრეც ნასვამი იყო წავიკამათეთ და უცებვე წავიდა
- მადლობა!
- არსად გასულა ოჯახიდან ბონდო, ის მკვდარია და ამ ეზოშია სადღაც დამარხული!
- ეს როგორ, საიდან დაასკვენით უფროსო?- ჰკითხა გაკვირვებულმა გიამ
- მეზობლის ქალი ხომ გვეუბნებოდა თორმეტზე ვნახე შინ შედიოდა, მერე არ მინახავსო
- კი მაგრამ ისიც ხომ თქვა იქნებ მერე გაიარა ჩემი სახლის წინ, იმ ქალს ხომ შეიძლება დრო შეშლოდა.
- არა, გია, ასაკოვნებს დრო არ ეშლებათ, ის ქალი პირველ საათამდე იჯდა აივანზე, ნაზი ცრუობს, იცრუა აბებზეც, ეტყობა გოგონებს ასმევდა, ნეტა რატომ? ეზოც გულმოდგინედ უნდა შევამოწმო, აქ არის ინტუიციურადაც ვგრძნობ, აქ არის დარწმუნებული ვარ, აქამდე როგორ არ ვიფიქრე! - კაცები კიბეზე დაეშვნენ. ადრე შემოდგომა ლამაზი სანახავი იყო, აქამდე არ შეუმჩნევია დათოს მშვენიერი ეზო-კარი. შემოდგომის ქარი ზუზუნებდა, ქარი წითელ-ყვითელ ფერებ შეპარებულ ფოთლებს დააქროლებდა ეზოში. აბუზული ხეები მზის მოლოდინში არიანო თითქოს. ფოთლების, ბუნების წვიმის, სურნელება ყველაზე უკეთ შემოდგომით იგრძნობა. დიახ საამო სუნი იფრვეოდა ეზოში, ქარიც საამოდ ზუზუნებდა, და მაინც იყო რაღაც სულისშემძვრელი სიჩუმე. ეზოში ცხოველები, ფრინველები თითქოს ფორიაქობდნენ. მოკლედ ბუნება, ეზო, რაღაცის მოლოდინში იყო. ეზოში ძმებს შეეფეთნენ, ისინი უცებ შევარდნენ სახლში. მეზობლები ეზოში ისხდნენ და გულმოდგინედ აკვირდებოდნენ გამომძიებელს. გიამ და დათომ კუთხე -კუნჭული მოიარეს, დათო გამადიდებელ შუშასაც ხმარობდა ხშირად,ბოსელი, საღორეც კი დაათვალიერა, მაგრამ უშედეგოდ. არანაირი კვალი
- აბა, აქ გამორიცხულია, უფროსო, ხომ ხედავთ, ყველგან სუფთაა.
- არა, დარწმუნებული ვარ აქ არის და არსად სხვაგან, ის არ დაკარგულა, მოკლეს და ეზოშია დამარხული! წარმოთქვა დაღლილი ხმით დათომ და ხის ძირში სკამზე ჩამოჯდა. კარგა ხანს იჯდა დაღვრემილ- ჩაფიქრებული. ეს ძაღლი სულ ამ საპირფარეშოსთან რატომ წკმუტუნებს, ან ამ ღორს აქ რა უნდა? წამოიძახა გაღიზიანებულმა დათომ და ღორს ქვა ესროლა.
- მოიცა, აქამდე რატომ არ ვიფიქრე, მიდი გია ბიჭს დაუძახე - გაოგნებული გია სახლში შევიდა. მორიდებით დადგა გამომძიებლის წინ მოზარდი ბიჭი
- ეს ძაღლი მამასი იყო და უყვარდა?
- კი, მამას ძალიან უყვარდა და ძაღლიც დარდობს მის გაუჩინარებას! - მორიდებით თავაუწევლად უპასუხა ბიჭმა.
- გია, დამიძახე ორ - სამ მეზობელ კაცს და მომეხმარონ! - წარმოთქვა დათომ და დიდ ხელკეტს დაავლო ხელი და საპირფარეშოს კარები გააღო. გაოცებული ასი წყვილი თვალი მისჩერებოდა გამომძიებელს
- რას შვებით უფროსო, გიჟი ეგონებით, დაგვცინებენ!-- ზიზღით მიმართა საპირფარეშოში ჯოხით ჩაყუდებულ დათოს გიამ. დათოს არავინ მიხმარებია, ყველა ამრეზით უყურებდა. ის კი გამწარებული ეძებდა ფეხისალაგში რაღაცას, დიდი ხნის წვალების შემდეგ წამოიყვირა
- ადამიანის ხელები გამოჩნდა...... ეზოს შეძრწუნებული ხალხის გუგუნმა გადაუარა. მთელი ეზო მივარდა დათოს დასახმარებლად, ეს არ იყო საქმე, ზოგი ჯოხით, ზოგი წყლის შლანგით მორბოდა და ცოტა ხანში მთლიანად ამოყარეს დანაწევრებული ნაწილები მამაკაცისა.
No comments:
Post a Comment