გაბო ისევ ფილოსოფოსოფს

გაბომ ოთახში რაღაც ნაგავი მოისროლა.

-იმედია ბებო არ ნახავს!-გადახედა საზოგადოებას ღიმილით, მერე "წამეპატხალიმა"

- ბებო კომპთან შენს კალთაში მინდა ვიჯდე, თბილი ხარ და მისიამოვნებს!- ცოტა ხანში უჰაერობამ შეაწუხა.

-  ბევრი ჰაერი მინდა  ბებო, ღმერთს აქვს კოსმოსში ჟანგბადი?

- კი, გაბო! - მერე დაერივნენ ერთმანეთს,   გაბო ბღავილით მორბის ჩემსკენ.

-რა ხდება გაბო?

-შეწუხების თავი მაკლია?!

- შეგაწუხეს, გენაცვალე?!   წამო, დავწვეთ, ლამაზ ზღაპარს მოგიყვები!- გაბო მაწყვეტინებს

- ბებო დაქორწინდნენ, მერე შვილები ეყოლათ, მერე დედები მოკვდნენ, მერე შვილები, ასე იქნება ცხოვრება? არ დამთავრდება არასდროს?! 

- ჰო, გაბო, ეს არის ცხოვრება!- გაბო ჩაფიქრდა, ჩაწვდა ვითომ ცხოვრების არსს?!