შოთა და გუჯა

ადრე ვიღვიძებ, ფაცი-ფუცით გავრბივარ. ჩემს მშობლიურ სოფელში მივდივარ. ხობი... ამეშალა
ფიქრები.
   ხობი... ხობი...ეს სიხარულია თუ ტკივილი?! რატომ მეშინია ასე ხობის? ვიცი რაც მელის... გრძელი, დამღლელი გზა გავლიე, ჭიშკარს მივუახლოვდი, გულში ჩხვლეტა ვიგრძენი, აღარ შემომჩურჩულა ჭიშკართან მდგარმა ჭადარმა, აღარც ჩემი უსაყვარლესი იფნები მეგებებიან, მათ ადგილას ახლა სიცარიელეა. საფლავებს ვეშურები, სასაფლაო....ახლა ვიცი რა არის სასაფლაო. აი შენი საფლავი შოთა... როცა გასვენების დღეს სასაფლაოდან გამოვბრუნდი, მეგონა ხშირად ვივლიდი, მაგრამ... 
     შოთა ფულარია- პროფესიით ისტორიკოსი, მაღალი, შეჭაღარავებული, ახოვანი ჭკვიანური თვალებით, მართლაც მშვენიერი გარეგნობის ხშირად შემოგხვდებოდათ სკოლაში მიმავალი, მაღალი სულიერი თვისებების მატრებელი იყო. გამოირჩეოდა სრულიად უბრალოებით, აუღელვებელი , დინჯი საუბრით, რაც უფრო ახლოს გაიცნობდით, მით უფრო სასიამოვნო იყო მისი შინაგანი კულტურა, ნაკითხობა, ჯენტლმენური, დახვეწილი მანერები, კაცთმოყვარე იყო.
       ელგუჯა გულედანი -პროფესიით ფილოსოფოსი. აღსანიშნავია მისი ადამიანური თვისებები და ღირსებები: მაღალი ზნეობა, კაცთმოყვარეობა, მეგობრობა. საოცარი უნარი დახმარებოდა ყველას, ვისაც კი მისი თანადგომა სჭირდებოდა. ელგუჯა გულედანს იცნობდნენ დასავლეთ საქართველოს თითქმის ყველა რაიონში და იგი ყველგან სარგებლობდა ბრძენი და კეთილშობილი პიროვნების ავტორიტეტით. 8 აპრილს მანუჩარ გულედანი თავის სულის სინათლეში შეიფარებს ორ ბუმბერაზ
ადამიანს, უდროოდ ჯანგატეხილ მამასა და ბიძას. გილოცავთ მიღმიერ სამყაროში დაბადებას!
        08.04.2014