სადილობისას
სადილი მზადა მაქვს, თინა შემორბის.
- ისინი ჭამეს?
- არა თინ, ახლა უნდა ჭამოთ და დაუძახე!
- წავიდეთ, საჭმელი ვჭამოთ!- ყვირის თინა.ყველანი შემოლაგდნენ და თავთავიანთ ადგილებზე მოკალათდნენ ( რომ არ იკამათონ ყველას თავისი სკამი აქვს).დაიწყო ამბების გარჩევა, შენიშვნები, დაბეზღებები.
- ნუ ლაპარაკობ, საჭმელს უყურე!- მკაცრი შენიშვნა მისცა თამარს გუჯამ.
- ვუყურო, რა მულტფილმია?!- ირონიით პასუხობს თამარი.
- არა, თამარ მძაფრსიუჟეტიანი ფილმია!- ირონიითვე პასუხობს გუჯა.
- შენ გაჩუმდი, კიბიდან გადმოხტომაში რეკორდს რომ ამყარებდი, ხომ დაამყარე! ორი კვირა არ იმოძრაოო გითხრა ექიმმა და შენ დღესაც დახტოდი.- ჩამოარაკრაკა ეთომ.
- დამაბეზღე, დამაბეზღე! ისე, შენ შენს თავს მიხედე, დღეს წიგნი წაიკითხე?!-მიუბრუნდა გუჯი ეთოს.
- მე ჯერ წიგნი არ დამიწყია!- სინანულით ამბობს გაბო.
- არც მე!- მხარი აუბა თინამ.
- შენ აიპედის დედოფალი ხარ, ახლა ჭამის შემდეგ მე ვჯდები აიპედზე!- მომთხოვნი ტონით მიმართა თინას თამარმა.
- შენი საქმე არ არის, აი ეთო იცის, საერთოდ არ დავჯდები და არც საღამოს არ დავჯდები!- იქადნება თინა.
- ნანა არ გვაჯენდა, თვალები არ დაუბნავდესო! (დაგიბრმავდეთო)- შენიშნა გაბომ. მერე გაიქცა და გახარებული ყვირის- "იეს," აიპედი ოცდასამი პონცერტით (პროცენტით) დაიტენა.
- იცი, ერთხელ გაბო რა ქნა?! შევჭამეო და ძირს ეგდო!.- გაბომ ჩაარტყა, არც თინა დარჩენილა ვალში.
- გაბო, რატომ დაარტყი თინას?
- ბებო, ბოდიში მოვუხადე, არა უშავსო და რა მოხდა მერე?!-თავს იმართლებს გაბო.
- მე ყოჩაღი ვარ!- თავს იქებს თინა.
- ბავშვებო, დაბეზღება ძალიან ცუდი საქციელია! - ვეუბნები მე.
- მე არ ვარ მაბეზღარა, კარგი ბიჭი ვარ!- თავს იწონებს გაბო.
- მეც არ ვარ მაბეზღარა!- ამბობს თინა.
ბავშვები მორჩნენ სადილს, შემიქეს ხელობა, მადლობა გადამიხადეს და გარეთ გაცვივდნენ ჟრიამულით.
