ჩემი ჭკვიანი კოსმონავტები 

გაბო სადილობს, მოსწონს ჩემი ნახელავი

- ბებო, მიყვარხარ, ძალიან გემრიელობანას  აკეთებ, უღრმესი მადლობა, სამზარეულოს დედოფალი ხარ!

- მადლობა გაბო, რომ გაიზრდები იმედია გამიხსენებ, სასაფლაოზე მომაკითხე და დამელაპარაკე ხოლმე!-  გაბომ შემომხედა, დაფიქრდა 

-  ბებო, შენ რომ მოკვდები, მერე მეც რომ მოვკვდები, სულები ჩავეხუტოთ ერთმანეთს! 

- შენ არასოდეს არ მოკვდები გაბო!-გაეღიმა

- ყველა უნდა მოკვდეს ბებო! - მითხრა და ხელის დასაბანად წავედით

- ხელებს რომ ვიბანთ ის წყალი სად მიდის ბებო?

- კანალიზაციაში!

- არა სულ,სულ ბოლოს მაინტერესებს!

- აააა, მერე ზღვაში!

- ტუალეტის წყალიც ზღვაში მიდის?- მკითხა გაკვირვებულმა

-  ჰო, გაბო!

- მერე ჩვენ იქ რატომ ვბანაობთ?ესეიგი ზღვა ჭუჭყიანია!
-მერე იფილტრება! - საღამოს ვწვებით, მე და გუჯა ვსაუბრობთ
- მე მგონი უცხოპლანეტელები არ არსებობენ, იქაც და აქაც ჩვენ ვართ, უდროობაა და ვმოგზაურობთ, ალბათ საიდანღაც გვაკვირდებიან, ახლა კიდევ ერთი პლანეტა აღმოაჩინეს!
- შესაძლებელია გუჯა!
- არ იპარაკოთ, მეძინება! წარმოთქვა მიბნედით გაბომ, მერე რამ მოუარა არ ვიცი ჩაგვერთო ნახევრად მძინარე
- დედამიწაზე ძალიან ბევრი წყალია, შეიძლება სულ ჩავიძიროთ, ცოტა რომ არის მიწა იმიტომ, საერთოდ ქვა საიდან წარმოიქმნა ბებო? ლავა და წყლისგან მგონი!
- შენ ესენი საიდან იცი გაბო?
- ვიცი ბებო! ენა სვანური იყო პირველად, სულ, სულ პირველად სვანეთიდან ჩამოვედით!
- ეს საიდან მოიტანე გაბო?- ვეკითხები გაკვირვებული
- მახსოვს ბებო, მე მინდა კოსმონავტი გავხდე ამერიკაში!
- მეც ამერიკაში წავალ და მერე ახალ პლანეტას აღმოვაჩენ!- თქვა თავდაჯერებით გუჯამ
- კი მაგრამ ამერიკაში რატომ მიდიხართ?- მივმართე ორივეს
- ბებო, აბა აქედან ხომალდი ხომ ვერ გაფრინდება, საქართველოში არ არიან კოსმონავტები!- "გამიასნა" გუჯამ
- კარგით ჩემო ასტრონავტებო დაიძინეთ!
მოკლედ ელოდეთ ახალი პლანეტების აღმოჩენას.

                                                               გაბუკა მლოცავს

გამაგიჟებს ეს ბავშვი, დავაპურე ამაღამ, დავბანე, ლოგინში ჩავაწვინე

უკვე ოთახიდან გამოვდიოდი, რომ დამიძახა,

უკან მომაბრუნა, ჩამეხუტე რაღაც უნდა გითხრაო.

ლოგინზე ჩამოვჯექი,-

 - რა უნდა მითხრა გაბო?

- ბებო ღმერთმა დაგლოცოს, კარგი ბებო ხარ და იმიტომ,

რამდენს შრომობ, დარბიხარ ჩვენთვის!