ჩემი ერთი დღე 

გამოგერევა ადამიანს ასეთი დღეები... ადგები დილით, უფალს სანთელს დაუნთებ, ჩართავ კოპიუტერს და უცებ შემოგეფეთება ლია ცინდელიანის ( ჩემი ნათესავის), სამი ულამაზესი ტყუპი ბიჭების სურათი, ვერ ძღები ყურებით, ჩაყლაპო გინდა. მერე მოულოდნელად წაიკითხავ ჩემთვის ძალიან პატივსაცემ, დიდებული პიროვნების, კობა ჭუმბურიძის მიერ მოძღვნილ ლექსს: "გაბოს ლექსი," დადებითი ემოციისგან წალეკილი ხსნი პირადში მოწერილ წერილებს. ერთი- კურსელის ძმისშვილი, უსაყვარლესი და ულამაზესი, მარინა კოპალიანი მწერს: "ძალიან მიყვარხართ, უდიდეს პატივს გცემთ, შემდეგში ჩემთან მოდით კლინიკაში, მე გაგიკეთებთ გადასხმას უმტკივნეულოდო!" გული მიჩქროლდება სიხარულით, მაგრამ ამით არ მთავრდება... მეორე წერილი მარინა ხატიაშვილისაა ( ჩვენ ერთ კათედრაზე ვმუშაობდით სოხუმში, 25 წელია არ მინახავს), რომელიც ამერიკაშია გათხოვილი კარგ ამერიკელ ბიჭზე, მწერს: " შენ ყოველთვის იყავი და დარჩები ჩემთვის სილამაზის, კეთილშობილების, სიკეთის .... ეტალონადო!" ეს ის უგანათლებულესი და უჭკვიანესი მარინაა, თავად რომ წარმოადგენს მართლა ადამიანურობის, სიკეთის, კეთილშობილების, ეტალონს, ის საოცრებაა, უზომოდ მიყვარს და მენატრება. მერე გაიქცევი კლინიკაში და საყვარელ დაქალს, ნაზი მაისაიას უგულშემატკივრებ ოპერაციის მსვლელობისას და გახარებული მოდიხარ, რადგან გეუბნებიან, ოპერაციამ წარმატებით ჩაიარაო. დამშვიდებული შედიხარ მშობლიურ ტაძარში და იქ გეფერებიან, მაგრამ მე განსაკუთრებით ჩემი ნატო ბაკურაძის სიტყვები მატკბობს:" მოხვედი ჩემო არისტოკრატო, სამეგრელოს დედეოფალო!" იმიტომ, რომ მე ის ძალიან მიყვარს, მისი ყოველი მოფერება მალამოდ მედება. სახლში მოდიხარ ავსებული, გული საგულეს არ ჩერდება, და თურმე კიდევ მელოდება ერთი სიურპრიზი. მოდის ერთი ახლობელი ადამიანი, ჩვენ საჭირბოროტო, მნიშვნელოვან საკითხზე უნდა ვისაუბროთ, მის სახელს გარკვეული მიზეზით ვერ ვამბობ და სამსაათიანი საუბარი მთავრდება ისე, რომ ისიც კმაყოფილია და მეც, მეჩვენება, რომ უკეთ გავიცანით ერთმანეთი, და ჩემდა საბედნიეროდ იმ დღესვე მეძლევა შანსი ერთი სიკეთე გავაკეთო, ამასაც ვერ ვიტყვი, ეს უფლის ნებით მოხდა და ის პიროვნება ყოველდღე რეკავს და მადლობას მიხდის.სიკეთეს ყველა თავისთვის აკეთებს, ეს უდიდესი ბედნიერებაა! როგორ გინდა ამის შემდეგ დაიძინო?! - არ დამიძინია. "გამართლებულია ჩემი ყოფათქო!"- გავიფიქრე სიხარულით. რა ჰქვია ასეთ დღეებს? მარჯვენა ფეხზე ავდექი, პოზიტიური დღე, თუ ასტროლოგიურად ჩემი დღე?! არ ვიცი, ერთი კია, მინდა ხშირად მქონდეს ასეთი დღეები და მაინც
მადლობა ცუკერბერგს!!!