Wednesday, September 28, 2016

                     
Inga-Mariami Basiashvili                    ასაკი?
მხოლოდ ციფრებია …
გული არ ბერდება! /ეპილოგი კი ლექსის ბოლოში.../
რამდენი წლის ხარ? რამდენი წლის ვარ?
რა შუაშია თუ ისევ ის ვარ?!
აპრილის შვილი, ენძელის ხნის ვარ,
ნაწვიმარ ბაღის, უღრუბლო ცის ვარ.
რამდენი წლის ვარ? რამდენი წლის ვარ...
ვარდობის თვეში ვარდების წლის ვარ,
დაბალი წრის ვარ, მაღალი წრის ვარ,
რამდენიც გინდათ იმდენი წლის ვარ...
ნელინელ კვდომის, ნელინელ ხრწნის ვარ,
ღმერთების ფეხის, უბრალო მტვრის ვარ,
არაგვის, თერგის, რიონის, მტკვრის ვარ,
ქორწილის ღამით ბეჭდების ცვლის ვარ.
ატმების კვირტის, ვაზების რქის ვარ,
მილეულ მთვარის, ამოსულ მზის ვარ,
ვინ გეკითხებათ რამდენი წლის ვარ?!
ზაფხულის, ზამთრის, მოყვრის ვარ,მტრის ვარ,
ზოგჯერ სულელის, ზოგჯერ ბრძნისა ვარ,
მარკიზის, გრაფის, ხელმწიფის ღირს ვარ,
ხან მძიმე ჩადრის, ხან დეკოლტის ვარ,
ხან დალხინების, ხანაც სიმწრის ვარ.
შვილებით დაღლილ დედამიწის ვარ,
ჯეირნის მწვადზე დაყრილი ცვრის ვარ,
ვარ პირველ კლასში, სულ ექვსი წლის ვარ!
საყურის, ბეჭდის, კაბების ცვლის ვარ.
ხან ავი ზნის ვარ, ხან კარგი ზნის ვარ,
ქართული ჰანგის, ქართული ზნის ვარ.
ჭოროხის, ზვირთის, პონტოის ზღვისა ვარ,
კოდორის ტყეში მოჩრდილულ მზის ვარ,
ჩვიდმეტის გინდათ? ჩვიდმეტი წლის ვარ!
ათასის გინდათ? ათასი წლის ვარ!
დღეს მომემატა მე ერთი წელი
და ამდენივე მომაკლდა უცებ...
მე შენ მიყვარხარ..
2016. 24. 09.
       <3მე, რომ წავიდე – ვინ უნდა გამოუცვალოს იებს წყალი?
მე, რომ წავიდე – ვინ უნდა შემოუშვას ოთახში ქარი?
მე, რომ წავიდე – ვინ უნდა წაგიკითხოს ლექსების პწკარი?
მე, რომ წავიდე – ვინ უნდა დაგანახოს სარკმლიდან მთვარე მცხრალი?
და სხვაც რომ დავტოვოთ, ჩემო ბატონო!
ვისზედ უნდა ბრძანდებოდეთ ყოველდღე მწყრალი...
ნაზი კილასონია
             ყველაფრით დაღლილს                                     
სანატრელად სიკვდილი დამრჩა,
რადგან მათხოვრად გადაიქცა ახლა ღირსება,
რადგან არარამ შეიფერა ძვირფასი ფარჩა,
რადგან სიცრუე ერთგულების გახდა თვისება,
რადგან უღირსებს უსამართლოდ დაადგეს დაფნა,
რადგან მრუშობით შელახულა უმანკოება,
რადგან დიდებას სამარცხვინოდ უთხრიან საფლავს,
რადგან ძლიერი დაიმონა კოჭლმა დროებამ,
რადგან უწმინდეს ხელოვნებას ასობენ ლახვარს,
რადგან უვიცი და რეგვენი ბრძენობს ადვილად,
რადგან სიმართლე სისულელედ ითვლება ახლა,
რადგან სიკეთე ბოროტების ტყვედ ჩავარდნილა.
ასე დაღლილი, ამ ქვეყნიდან გაქცევას ვარჩევ,
მაგრამ, არ მინდა, ჩემი სატრფო ობლად რომ დარჩეს..”
უილიამ შექსპირი


No comments:

Post a Comment